در بخش قبلی با کاربرد Lubricant یا روان کننده ها در صنعت PVC آشنا شدیم. شما می توانید با جستجوی کلمه کلیدی روان کننده این مقالات را مطالعه کنید. به صورت کلی روان کننده های مورد استفاده در صنعت PVC را می توان در سه گروه روان کننده های قطبی (Polar Lubricant)، روان کننده های غیر قطبی (Nonpolar Lubricant) و در نهایت Lubricant هایی که فیلم تشکیل می دهند، قرار داد.

روان کننده های Polar یا همان لوبریکنت های قطبی را روان کننده های داخلی (Internal Lubricant) نیز می نامند. این لوبریکنت ها در حین شکل دهی PVC اضافه می شوند و به ساختار و خلل و فرج ذرات PVC نفوذ می کنند. جرم مولکولی، شاخه های جانبی و قطبیت این روان کننده ها تعیین کننده بازدهی آن ها در فرایند Fusion ذرات PVC است. در دماهای بالاتر از 80 °C نفوذ روان کننده های داخلی شدت می گیرد و حتی بعد از کامپاندینگ و شکل دهی نیز تا 24 ساعت ادامه دارد.

روان کننده های Nonpolar که لوبریکنت های خارجی (External Lubricant) نیز نامیده می شوند، در دماهای بالای شکل دهی و در محدوده 95-103 °C به فرمولاسیون PVC افزوده می شوند و یک پوشش خارجی برای ذرات PVC ایجاد می کنند.

آخرین گروه لوبریکنت ها، روان کننده های تشکیل دهنده فیلم یا Film Former ها هستند که از اجزای شیمیایی با قطبیت بسیار بالا تشکیل می شوند. این گروه یک لایه بین ذرات PVC و فلز ماشین شکل دهی تشکیل می دهند و مانند تفلون عمل می کنند.

در بخش بعدی با انواع مشهور هر یک از خانواده های لوبریکنت های داخلی، خارجی و تشکیل دهنده فیلم آشنا خواهیم شد.