لوله های PEX به‌عنوان یکی از انواع لوله‌های چند لایه پلیمری، کاربرد گسترده‌ای در تاسیسات ساختمانی دارند. این لوله‌ها که با نام لوله‌های چند لایه نیز شناخته می‌شوند، در سیستم‌های انتقال آب گرم، گرمایش از کف، و حتی سیستم‌های یخ‌زدایی به‌کار می‌روند. پایه اصلی این لوله‌ها از پلی‌الفین‌هایی مانند پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن و پلی‌بوتیلن تشکیل شده است. لایه میانی این لوله‌ها معمولاً از آلومینیوم یا EVOH ساخته می‌شود که به‌وسیله چسب‌های بین‌لایه‌ای به ساختار پلی‌الفینی متصل شده و ساختار پنج‌لایه‌ای ایجاد می‌کند. در برخی موارد، ساختار سه‌لایه حاوی EVOH نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ویژگی‌های پلی‌اتیلن شبکه‌ای (PEX)
PEX نوعی پلی‌اتیلن است که زنجیره‌های اتیلنی آن به صورت عرضی شبکه‌ای شده‌اند. این ویژگی باعث کاهش خزش و افزایش مقاومت لوله در برابر دما و فشار می‌شود. لوله‌های PEX در سه نوع مختلف تولید می‌شوند:
PEX-a:
تولید به روش پراکسایدهای آلی و اشعه IR. این نوع دارای درجه بالای اتصال عرضی و انعطاف‌پذیری مناسب است. از معایب این روش می‌توان به باقی‌ماندن بقایای پراکساید و سرعت کم تولید اشاره کرد.
PEX-b:
تولید به کمک گروه‌های سیلانی. این نوع لوله PEX انعطاف‌پذیری بالایی دارد، اما درجه شبکه‌ای شدن آن کمتر از سایر روش‌ها است.
PEX-c:
تولید با تشعشع الکترونی. این روش فاقد عناصر شیمیایی است، اما هزینه بالایی به دلیل تجهیزات پیشرفته تولید دارد.
انتخاب چسب مناسب برای لوله های PEX
پس از انتخاب نوع PEX مناسب، گرید چسب باکیفیت برای تولید این لوله‌ها ضروری است. چسب‌های مورد استفاده بر پایه پلی‌اتیلن و گروه‌های مالئیک انیدرید طراحی می‌شوند. میزان Grafting و آزاد نبودن گروه‌های مالئیک انیدرید، از جمله عوامل کلیدی در انتخاب چسب مناسب هستند.
