اکریلیک رابر (ACM) به‌طور عمده از منومرهای مختلفی مانند اتیل آکریلات، بوتیل آکریلات، متاکسی اتیل آکریلات و اتوکسی متیل آکریلات تولید می‌شوند. در ساختار این رابرها، معمولاً کومنومری که دارای سایت‌های اتصال عرضی باشد، مانند کلرو وینیل اتر و آکریلیک اسید، نیز به‌کار برده می‌شود. خواص رابرهای اکریلیک به‌طور مستقیم به منومرهای انتخابی و شرایط پلیمریزاسیون آن‌ها بستگی دارد. به‌عنوان مثال، با افزایش طول زنجیره به کمک گروه‌های استری، سختی و سفتی پلیمر افزایش می‌یابد و در عین حال، مقاومت در برابر روغن بالا می‌رود.
مزایای اکریلیک رابر در برابر گریدهای NBR
یکی از مهم‌ترین مزایای اکریلیک رابرها (ACM) نسبت به گریدهای NBR، مقاومت بالاتر آن‌ها در برابر روغن داغ است. این ویژگی باعث می‌شود که اکریلیک رابرها در کاربردهای خاص مانند روغن موتور داغ، روغن‌های حاوی افزودنی‌های مختلف، روغن جعبه دنده و گریس‌ها، پایداری فوق‌العاده‌ای داشته باشند. همچنین، اکریلیک رابرها مقاومت بالایی در برابر اکسیداسیون و شرایط جوی چون ازون دارند، که این ویژگی‌ها به‌ویژه در شرایط سخت محیطی اهمیت بسیاری پیدا می‌کند.
چالش‌ها و محدودیت‌های اکریلیک رابرها
با وجود مزایای فراوان، باید به‌ویژه در استفاده از اکریلیک رابرها به ویژگی‌های منفی آن‌ها نیز توجه داشت. اکریلیک رابرها معمولاً در دماهای پایین عملکرد مناسبی ندارند و استحکام مکانیکی، الاستیسیته، جذب آب و خطر هیدرولیز در این مواد در دماهای پایین یا شرایط خاص قابل توجه است.
