در بخش قبلی با تعدادی از مشکلات رایج در حین تولید قطعات مختلف بر پایه رابر NBR/PVC آشنا شدیم. می توانید با مراجعه به لینک زیر با این موارد آشنا شوید و با این بخش با ادامه مشکلات فنی رایج و راهکارهای بهبود کیفیت قطعات تولیدی با NBR/PVC همراه شوید.
یکی از مهمترین وظایف مهندسین تولید عارضه یابی خط تولید است. همواره به دلایل مختلفی چون نوسان کیفیت مواد اولیه، تغییر در شرایط فرایند تولید و … کیفیت محصول نهایی منطبق بر رویه های کنترل کیفی نمی باشد و محصول نامنطبق به عنوان ضایعات خط تولید محسوب می شود. باید دقت کرد راه حل اصلی رفع ایراد را بایستی با در نظر گرفتن تمامی شرایط حاکم بر خط تولید پیاده سازی کرد و نکاتی که در ادامه شرح داده می شوند تنها بر اساس تجربیات گذشته می باشد.
- پایین بودن چسبندگی: چنانچه در قطعه تولیدی چسبندگی به دیگر قطعات مهم است و میزان آن کافی نیست، می توان به اندازه کافی از رزین های Tackifier مانند رزین های فنولیک استفاده کرد. همچنین می توان زمان Scorch کامپاند را تا حد امکان کاهش داد و در صورتیکه در فرمولاسیون سیلیکا است، سعی شود بیش از 20 phr استفاده نشود.
همچنین در حالتی که چسبندگی به فلز مد نظر است، بایستی مطمئن شد از چسب مناسب استفاده شود و سطح فلز برای چسبندگی خوب آماده شده باشد. همچنین می توان تا حد ممکن سرعت پخت را نیز کاهش داد.
- افزایش مدول: برای افزایش افزایش مدول مکانیکی بایستی از دوده های High Structured استفاده شود. همچنین می توان مقدار گوگرد را افزایش و میزان نرم کننده را کاهش داد. در نهایت می توان از گریدهای با محتوای PVC بالاتر استفاده کرد.
- فوم شدن غیر یکنواخت: چنانچه قطعه تولیدی به صورت فوم است و غیر یکنواختی در ساختار فوم ایجاد می شود، بایستی به نکاتی چون پخش یکنواخت عامل فوم زا، جلوگیری از افزایش دما و نزدیک شدن به دمای تخریب عامل فوم زا، تنظیم صحیح دما و فشار قالبگیری و در نهایت استفاده از عوامل فوم زای مناسب توجه کرد.
