در این مقاله به بررسی روش‌های مختلف برای ارزیابی وزن مولکولی پلیمرها می‌پردازیم. ابتدا مفاهیم پایه‌ای مانند ویسکوزیته مونی در رابر و K-Value در PVC را بررسی کرده و در نهایت به کاربردهای گریدهای PVC با وزن مولکولی بالا اشاره می‌کنیم.
ارزیابی وزن مولکولی رابر با استفاده از ویسکوزیته مونی
یکی از روش‌های رایج برای ارزیابی وزن مولکولی پلیمرها، استفاده از ویسکوزیته مونی است. ویسکوزیته مونی (Mooney Viscosity) به عنوان شاخصی کلیدی برای اندازه‌گیری وزن مولکولی در صنعت رابر شناخته می‌شود. این روش که توسط Melvin Mooney معرفی شده است، مقاومت پلیمر در برابر چرخش را در شرایط استاندارد و دمای مشخص اندازه‌گیری می‌کند.
با افزایش وزن مولکولی، ویسکوزیته مونی نیز افزایش می‌یابد و اطلاعات دقیقی در مورد خواص عملکردی گرید ارائه می‌دهد. استانداردهایی مانند ASTM D1646 برای اندازه‌گیری دقیق این پارامتر استفاده می‌شوند.
مفهوم K-Value در گریدهای PVC
برای گریدهای PVC، K-Value به عنوان معیاری دقیق برای تعیین وزن مولکولی پلیمرها استفاده می‌شود. K-Value با اندازه‌گیری ویسکوزیته محلول PVC و استفاده از معادله Fikentscher محاسبه می‌گردد.
این مقدار در محدوده 35 تا 80 قرار داشته و تاثیر مستقیمی بر خواص مکانیکی گریدهای PVC دارد. گریدهای با K-Value بالاتر دارای استحکام بیشتر، سختی بالا و مقاومت شیمیایی بهتری هستند، اما فرآیندپذیری کمتری دارند. اندازه‌گیری این پارامتر مطابق استاندارد ISO 1628-1 انجام می‌شود.
کاربردهای گریدهای PVC با وزن مولکولی بسیار بالا
گریدهای PVC با K-Value در محدوده 70-75 بالاترین وزن مولکولی را دارند و برای کاربردهای صنعتی خاصی استفاده می‌شوند. از جمله این کاربردها می‌توان به تولید سیم و کابل، پوشش تسمه نقاله‌های مقاوم و کفپوش‌های صنعتی اشاره کرد.
مزایای PVCهای با K-Value بالا شامل موارد زیر است:
- افزایش مقاومت در برابر سایش
- کاهش مهاجرت نرم‌کننده‌ها
- افزایش طول عمر محصول
- حفظ خواص مکانیکی در دماهای پایین
