پلی استال را به خوبی می شناسیم. در مقالات گذشته که لینک آن ها در ادامه قرار داده شده است، با ساختار، کاربردها و انواع همو و کوپلیمر این پلیمر ارزشمند آشنا شدیم. اما این بخش درباره گروه بسیار ویژه پلی استال صحبت خواهد کرد. در واقع در برخی از کاربردهای خودرویی پلی استال نیاز به گریدهایی با مقاومت به ضربه بسیار بالاتر از اعداد ثبت شده در دیتاشیت های گریدهای معمولی وجود دارد. در این قسمت خواهیم دید چه راهکارهایی برای افزایش مقاومت به ضربه POM وجود دارد.
- پلی استال های هموپلیمر یا کوپلیمر؟ کدامیک برای تولید قطعات مدنظر شما مناسب هستند؟
- هوستافرم یا پلی استال (POM)، ترموپلاستیکی منحصربفرد
پلیمرهای مختلف بر اساس نوع و کاربرد در هر سال 3 تا 7 درصد رشد مصرف را تجربه می کنند. اما همین رشد در بخش آلیاژهای پلیمری که در واحدهای کامپاندینگ تولید می شوند، 10 تا 12 درصد است. کامپاندینگ (Compounding) پلیمرهای مختلف و تولید آلیاژهای پلیمری تکنیک هنرمندانه ای است که کاربرد پلیمرها را به صورت فزاینده ای گسترده کرده است. در واقع در بخش کامپاندینگ به کمک تکنیک آلیاژسازی انواع پلیمرها با یکدیگر ترکیب می شوند و خواص هم افزا بدست می آید. بهبود نقاط ضعف و برطرف کردن پاشنه آشیل های پلیمرها به کمک کامپاندینگ از جمله مهمترین اهداف این بخش است.
یکی از مهمترین حوزه های آلیاژسازی بهبود خواص ضربه پذیری و چقرمگی (Toughness) ترموپلاستیک های مهندسی است. پلی استال، POM، از جمله همین ترموپلاستیک های مهندسی است که علیرغم خواص مکانیکی و سایشی بسیار عالی در برخی از کاربردها و تولید برخی قطعات مهندسی با ضعف کم بودن ضربه پذیری و حساسیت به بروز خراش و شکاف ( در صورت بروز شکاف و خراش احتمال شکست کلی قطعه بسیار زیاد می شود.) روبرو است و نیاز به بهبود دارد. در همین نقطه تکنیک آلیاژسازی به کمک ما می آید.
به منظور بهبود ضربه پذیری POM به یک الاستومر مهندسی نیاز است که در مرحله اول توانایی بهبود ضربه پذیری POM را داشته باشد و در مرحله بعدی هیچگونه اثر منفی بر سایر خواص این ترموپلاستیک مهندسی نگذارد و سازگاری کامل با آن داشته باشد. اگر گرید مناسبی از TPU به درستی انتخاب شود و پارامترهای اختلاط در یک اکسترودر دو پیچه به صورت مهندسی تنظیم شوند، می توان مقاومت به ضربه POM را تا 1.5 برابر افزایش داد. غلظت TPU بر اساس میزان ضربه پذیری مورد نیاز می تواند از 5 تا 35 درصد متغیر باشد. همزمان با افزایش ضربه پذیری، مدول کششی و خمشی، HDT و استحکام POM کاهش می یابد و به همین منظور بایستی تنظیم خواص را به کمک درصد و نوع TPU به درستی تنظیم کرد. اگر ریز ساختار آلیاژ POM/TPU به درستی تنظیم شود، یکی از مزایای دیگر افزودن TPU به POM افزایش مقاومت سایشی آلیاژ تولیدی است. این خاصیت برای بسیاری از کاربری های مهندسی از اهمیت بالایی برخوردار است. به کمک تکنیک کامپاندینگ و تولید آلیاژها می توان دامنه کاربرد پلیمرها را گسترده تر کرد.
