بدون شک بهینه سازی زنجیره حمل و نقل، توزیع مواد غذایی و افزایش زمان ماندگاری این محصولات می تواند به کاهش میزان اتلاف و هدر رفت این مواد کمک کند. اگر کیفیت مواد اولیه مورد استفاده در تولید مواد غذایی فرآوری شده ثابت و در بالاترین حالت ممکن باشد، افزایش زمان ماندگاری محصول تولید شده به کمک کنترل نور، رطوبت، دما و اکسیژن مقدور است. با کنترل این چهار عامل است که می توان رشد باکتریایی و میکرو ارگانیسم ها را به کمترین حالت ممکن رساند. فناوری تولید فیلم های چند لایه پلیمری امکان کنترل این متغیرها را مهیا می سازد.

در سال 2000 میلادی Leistner، دانشمند آلمانی تبار، مفهوم Hurdle را در افزایش زمان ماندگاری مواد غذایی معرفی نمود. بر اساس مفهوم Hurdle برای افزایش زمان ماندگاری یک محصول غذایی لازم است تمامی تلاش ها به منظور متوقف نمودن فعالیت های میکروبی صورت گیرد. بدین منظور بایستی دمای ماده غذایی در زمان فرآوری در بیشترین مقدار، و در زمان نگهداری در کمترین مقدار ممکن قرار داده شود. پارامتر مهم دیگر فعالیت آبی است که بایستی در کمترین حالت ممکن حفظ شود. در مرحله سوم PH محیط نگهداری غذا است که بایستی در حالت اسیدی تنظیم شود. عامل کنترل بعدی مقدار اکسیژن است و به منظور به حداقل رساندن واکنش های اکسیداسیونی بایستی در کمترین مقدار ممکن، به شرط عدم وقوع واکنش های فساد بی هوازی، حفظ شود. آخرین فاکتور افزایش زمان ماندگاری مواد غذایی و در صورتیکه در مراحل قبلی محدودیتی وجود داشته باشد، افزایش عوامل نگهدارنده اجزای به کار رفته در ماده غذایی، مانند نیتریت و سوربات ها، است.

اما یک بسته بندی مهندسی و مناسب می تواند اثر بخشی فاکتورهای Hurdle را افزایش دهد. برای مثال بسته بندی های چند لایه حاوی پلیمرهای نفوذ ناپذیر در برابر اکسیژن، مانند EVOH و Polyamide (PA)، با ممانعت از ورود اکسیژن به بسته بندی مانع از اکسیداسیون اجزای ماده غذایی می شوند. با استفاده از این بسته بندی ها و تغییر بسته بندی گوشت تازه از حالت عادی، که شامل یک سینی معمولی و فیلم های استرچ است، به بسته بندی های چند لایه نفوذ ناپذیر در برابر اکسیژن می تواند زمان ماندگاری گوشت را تا 3 برابر نسبت به حالت عادی افزایش دهد.

امروزه فیلم های چند لایه به صورت بسته بندی های Shrink، Skin Pack، Stand Pouch، Lidding Film and Tray و انواع اندازه های کیسه های مختلف تجاری سازی شده اند. همچنین این فیلم ها با تمامی دستگاه های پرکن و بسته بندی مواد غذایی سازگار هستند.

فناوری تولید فیلم های چند لایه می تواند بر اساس الزامات مواد غذایی نفوذ پذیری گازهای مختلف به بسته بندی را تنظیم کند و همچنین خواص فیزیکی – مکانیکی بسته بندی را در محدوده مورد نیاز قرار دهد. در مجموع مزایای استفاده از فیلم های چند لایه و استفاده از آن ها در شکل های مختلف بسته بندی مواد غذایی را می توان به صورت زیر بر شمارد:

• افزایش زمان ماندگاری
• حفظ کیفیت اولیه
• افزایش زمان در دسترس برای انتقال مواد غذایی
• امکان عرضه محصولات به محدوده های جغرافیایی مختلف
• کاهش حجم اتلاف و هدر رفت مواد غذایی