صنعت خودروسازی که خود در لیست صنایع پیشران هر کشوری است، نزدیک به سه دهه است که با چالشی به نام خودروهای الکتریکی روبرو شده است. ایده تولید یک خودروی الکتریکی برای دهه نود میلادی که خودروهای درون سوز آلودگی صوتی بالایی ایجاد کرده بودند و سهم بالایی از آلودگی هوا به آن ها نسبت داده می شد، بسیار جذاب بنظر آمد. باید اضافه کنیم آن روزها وحشت بحران های نفتی دهه 80 میلادی هنوز در ذهن سیاستگذاران صنعتی نیز وجود داشت. اما با همه این تفاسیر، هنوز سهم بازار خودروهای الکتریکی نسبت به خودروهای درون سوز، کمتر از 3 درصد است و در مجموع خودروسازان توانستند در سال 2018 میلادی، حدود 8 میلیون خودرو الکتریکی بفروشند. اتفاقات متعددی منجر شده است رشد سهم بازار این محصولات کم باشد، که در چارچوب این مقاله نمی گنجد و در این بخش تنها می خواهیم نگاهی به پلیمرهای مورد استفاده در خودروهای برقی کنیم.
اگر روزی خودروهای برقی در سراسر دنیا همه گیر شوند، کسب و کار در دنیای پلیمرها و صنعت کامپاندینگ پلیمرها نیز متفاوت خواهد شد. در مجموع خودروهای برقی به قطعات پلیمری بیشتری ( به دلیل ضرورت سبک شدن اجزای این خودروها برای دستیابی به پیمایش بیشتر) در برابر خودروهای درون سوز نیاز دارند و همچنین الزامات سختگیرانه تری نیز خواهند داشت. برای مثال مقاومت در برابر ایجاد شعله و گسترش آن و حتی مقاومت در برابر دمای پلیمرهای مورد استفاده در خودروهای برقی به مراتب بایستی بیشتر از خودروهای درون سوز باشد. ( برای مثال سیستم خنک کاری خودروهای برقی هم در زمان سرویس دهی و همچنین شارژ شدن فعال است.) یا در مثالی دیگر اگر فناوری LFT ( برای مطالعه بیشتر در ارتباط با این فناوری به پاسخ به نیازهای فناورانه دنیای جدید به کمک فناوری LFT مراجعه کنید) بتواند وزن شاسی و بدنه خودروهای الکتریکی را کم کند، مسافت پیمایش این خودروها با هر بار شارژ افزایش می یابد.
از آنجاییکه بار الکتریکی بالایی در مدار برقی این خودروها در جریان است، تمامی قطعات بیرونی و از جمله پلیمرها نیز بایستی مقاومت الکتریکی بالایی داشته باشند. همچنین به دلیل وجود جریان الکتریکی بالا و دمای کاربری زیاد، مقاومت کامپاندهای رنگی نیز بایستی ویژه باشد و تغییر رنگ نداشته باشند.
اما اگر به سراغ کامپاندهای تخصصی تر مورد استفاده در خودروهای الکتریکی برویم باید از کامپاندهای مهندسی هادی حرارت صحبت کنیم. در بخش باتری و قوای محرکه این خودروها به کامپاندهای پایه پلاستیک های مهندسی نیاز است که هادی حرارت نیز باشند و این کامپاندها به فناوری خاصی برای تولید نیاز دارند. گروه دیگر در دسته کامپاندهای ویژه پلیمری، کامپاندهای جاذب امواج الکترومغناطیس هستند. در حقیقت استانداردهای خودروهای الکتریکی در بخش قوای محرکه به مواد اولیه ای نیاز دارد که بتواند از تداخل امواج الکترومغناطیسی جلوگیری کند. پلیمرها به کمک استفاده از افزودنی های خاص به خوبی از پس این وظیفه مهم بر می آیند.
در کنار پیشرفت هایی که در صنعت کامپاندینگ پلیمرها و اختصاصی برای خودروهای الکتریکی رخ داده است و در حال تکامل است، در حوزه پلیمرهای مورد استفاده در کابین و همانند خودروهای درون سوز ،تلاش ها در جریان است. در این زمینه می توان به نوآوری ها در تولید صندلی هایی با فوم های اصلاح شده PU به منظور افزایش ایمنی و آسایش سرنشینان و همچنین تولید لوکس اجزای داشبورد و تریم داخلی اشاره کرد.
