هم اکنون جمعیت جهان در حال نزدیک شدن به مرز 8 میلیارد نفر است، این افزایش جمعیت و در کنار آن تغییر الگوی مصرف این 8 میلیارد نفر، رشد بی سابقه جمعیت شهر نشین، بروز چالش هایی در حوزه بهداشت فردی و اجتماعی، تغییرات سریع اکوسیستم زمین و بروز نتایج آن به صورت سیل، آتش سوزی، بالا آمدن سطح آب های آزاد، سونامی و …، کمبود شدید در بخش زیرساخت های اساسی، محدود شدن هر روزه منابع انرژی و زمان بر و پر هزینه بودن دسترسی به منابع جدید و مواردی از این دست، باعث بروز مشکلات و چالش هایی برای زندگی انسان ها شده است. تمامی این موارد ابر چالش هایی هستند که در قرن حاضر با آن ها روبرو هستیم. فارغ از لیست و دلایل ظهور این ابر چالش ها، در این بخش می خواهیم در ارتباط با توانایی های پلیمرها به جهت غلبه بر این ابر چالش های جهانی صحبت کنیم.
پلیمرها بدون شک تنها گروهی از مواد اولیه هستند که می توانند ما را در تامین غذای بیشتر و سالم تر یاری دهند. در اولین حلقه از زنجیره تامین غذا، این پلیمرها هستند که می توانند به کمک فیلم ها، گلخانه هایی با بازدهی بیش از 90 درصد ایجاد کنند، توسط لوله و نوارهای آبیاری بهره وری آبیاری را افزایش دهند و بالاخره روکش و غشاهای پلیمری هستند که سموم و آفت کش ها را هوشمندانه و با حداقل مقدار به گیاهان می رسانند. سپس در مرحله بسته بندی پلیمرها علاوه بر توجه به الزامات زیست محیطی، می توانند بسته بندی های نوینی را (مانند بسته بندی های چند لایه) ایجاد کنند که علاوه بر حفظ ارزش غذایی محصولات، زمان ماندگاری را تا 3 برابر نسبت به حالت عادی افزایش دهد.
پلیمرها در حفظ خاک و آب به عنوان دو منبع حیاتی نیز سر بلند بوده اند. ژئوممبران های پلیمری و انواع لوله ها نقش قابل توجهی را در استفاده بهینه از منابع و جلوگیری از پدیده های نامطلوبی همچون فرسایش خاک ایفا می کنند. فراموش نکنیم پلیمرها جزء اصلی و ثابت انواع وسایل بهداشتی مانند پوشک، نوارهای بهداشتی، ماسکاستفاده از پلیمرها برای غلبه بر چالش های جهانی، پروتزها و اندام های مصنوعی، گان و لباس های پزشکی و … هستند و سطح بهداشت جوامع را ارتقاء داده اند.
پلیمرها برعکس جنگ زیست محیطی که گروه خاصی علیه آن ها ترتیب داده اند، خیلی هم دشمن محیط زیست نیستند و حتی علاوه بر کمک در حفظ منابع آبی و خاکی که در بالا صحبت شد، با نقش بی بدیل خود در ساخت سلول های خورشیدی در تولید انرژی های پاک موثر هستند. همچنین امروزه پلیمرهایی توسعه داده شده اند که با استفاده از منابع تجدید پذیر تولید می شوند و وابستگی به سوخت های فسیلی ندارند. پلیمرها در بخش حمل و نقل نیز با جایگزین کردن فلزات در راستای سبک سازی وسایل نقلیه و به دنبال آن کاهش مصرف سوخت و آلاینده های هوا، موفق عمل کرده اند. همچنین پلیمرها در تجاری سازی خودروهای هیبریدی و الکتریکی نقش پر رنگی دارند و سرانه مصرف پلیمرها در این خودروهای نوین بیش از انواع درون سوز است.
در آخرین بخش باید بگوییم پلیمرها علاوه بر استفاده در بخش های ذکر شده در بالا، در توسعه فناوری های نوین و نسل چهارمی همچون، هوش مصنوعی، رباتیک، سنسورها و … نیز به کار می روند و در خدمت مهندسین طراح هستند. پلیمرها بخش غیر قابل جایگزین مواد اولیه هستند. شاید روزی شاهد جایگزین شدن سرامیک ها و فلزات با پلیمرها باشیم، اما مسیر برعکس آن خیلی منطقی به نظر نمی رسد.
