استفاده از پرکننده ها و تقویت کننده ها، به عنوان اجزای معدنی قطعات پلیمری، از حدود 100 سال پیش مرسوم است. پرکننده ها به منظور کاهش قیمت و تقویت کننده ها به جهت بهبود خواص مکانیکی و حرارتی قطعات پلیمری به فرمولاسیون قطعات مختلف اضافه می شوند. اما در سال های اخیر فناوری جدیدی در حوزه تقویت پلیمرها تجاری سازی شده است. در واقع گروه مهمی از تقویت کننده ها الیاف های طبیعی و سنتزی مانند الیاف شیشه هستند، که در گذشته به جهت بهبود پخش و توزیع در ماتریس پلیمری، همچنین خوراک دهی، به صورت خرد شده در دستگاه های اختلاط به پلیمرها اضافه می شدند. اما در فناوری موسوم به LFT که مخفف عبارت Long Fiber Thermoplastic است، الیاف تقویت کننده بدون خرد شدن و به کمک دستگاه اختلاط خاص به پلیمر اضافه می شوند و سپس در مرحله گرانول شدن به تکه ها بزرگتری نسبت به گرانول های عادی برش می خورند. استحکام و مدول مکانیکی بدست آمده در این روش به مراتب بیشتر از الیاف عادی است.
پلیمرهای مختلف مانند PP و PA به کمک فناوری LFT استحکام های مکانیکی مثال زدنی در حدود فلزات بدست می آورند. پیش بینی می شود در آینده ای نه چندان دور، LFT ها جایگزین بسیاری از قطعات فلزی در کاربری های خودروسازی و صنعتی خواهند شد، یا در کاربری های فعلی خود می توانند وزن قطعات را تا حد زیادی کاهش دهند و از تولید بیشتر گازهای گلخانه ای جلوگیری کنند. الیاف شیشه مهمترین تقویت کننده مورد مصرف در تولید LFT ها است. هر چند الیاف دیگر و حتی با کارایی بالاتر نیز، مانند الیاف کربن، فولاد، آرامید و … در کاربردهای خاص استفاده می شوند.
LFT ها هنوز در ابتدای توسعه خود هستند و بازار محدودی در صنایع خودروسازی، نظامی و هوا فضا پیدا کرده اند. اگر دقیق تر بخواهیم نگاهی کنیم باید بگوییم سالیانه در حدود 300 میلیون تن انواع پلیمر در سراسر پتروشیمی های جهان تولید می شود. از این مقدار در حدود 50 میلیون تن آن در واحدهای کامپاندینگ تقویت سازی می شود. سهم LFT ها از این تقویت سازی در حدود 1 درصد و برابر با 490 هزار تن در هر سال است. پس از PP و PA دو پلیمر مهم دیگری که در فناوری LFT به کار گرفته می شوند ABS و PBT است.
فناوری LFT عمری در حدود 7 سال دارد اما تا به همینجای کار نیز می توان گفت آینده این فناوری به پیشرفت صنعت خودروسازی گره خورده است. چرا که در حال حاضر تقریبا تمام کاربری های محصولات بر پایه LFT در خودروها نصب و به کار گرفته شده است. از جمله مهمترین قطعاتی که به کمک LFT ها تولید می شوند، می توان به اسکلت درب، سینی زیر موتور، چارچوب فن و رادیاتور، مجموعه پدال ها، نگهدارنده باتری ها در خودروهای برقی و هیبریدی، اسکلت داشبورد، اسکلت صندلی ها و … اشاره کرد. در حال حاضر خودروسازان ژاپنی تا 1 کیلوگرم و برخی خودروسازان اروپایی تا 6 کیلوگرم از LFT در تولید قطعات هر خودروی خود استفاده می کنند. با توجه به عملکرد بالا و امکان بازیافت، LFT را می توان در خانواده پلیمرهای سبز و دوست دار طبیعت نیز قرار داد و امیدواریم در سال های پیش رو شاهد رشد مصرف این کامپاندهای با استعداد در کاربری های مختلف باشیم.
