ترموپلاستیک الاستومر (TPE) یا پلیمر الاستومری ترموپلاستیک، یک نوع از پلیمرهای مدرن است که ویژگی‌های منحصر به فردی را در خود جای داده است. این پلیمرها که در حدود 40 سال پیش معرفی شدند، در مقایسه با رابرهای پخت شده، مزایای بسیاری دارند. ترموپلاستیک الاستومرها بدون نیاز به فرایند پخت، ویژگی‌های مشابه رابرهای پخت شده را فراهم می‌کنند و در تولید قطعات مختلف، از جمله قطعات خودرو، الکترونیک و وسایل خانگی، کاربرد دارند.

ویژگی‌ها و مزایای ترموپلاستیک الاستومرها

ترموپلاستیک الاستومرها علاوه بر انعطاف‌پذیری بالا، ویژگی‌هایی مانند تولید آسان و به صرفه، قابلیت بازیافت و تماس با مواد غذایی و بدن انسان را دارا هستند. این پلیمرها در برابر نور، حرارت و اشتعال مقاومت خوبی دارند و می‌توان خواص فیزیکی و مکانیکی آن‌ها را در گستره وسیعی تنظیم کرد. این ویژگی‌ها منجر به رشد سریع استفاده از ترموپلاستیک الاستومرها در صنایع مختلف شده است.

انواع ترموپلاستیک الاستومرها

ترموپلاستیک الاستومرها به دو گروه عمده آلیاژی و سنتزی تقسیم می‌شوند. گروه آلیاژی که با ترکیب یک پلیمر نرم مانند EPDM و ترموپلاستیک‌ها تولید می‌شود، به فرایند پذیری ترموپلاستیک و خواص مکانیکی رابرها تکیه دارد. در گروه سنتزی، اتصال شیمیایی بین منومرهای نرم و سخت، خواص مکانیکی و انعطاف‌پذیری را تنظیم می‌کند. این گروه‌ها به صورت گسترده در صنایع مختلف استفاده می‌شوند.

زیرگروه‌های ترموپلاستیک الاستومرهای سنتزی

از جمله ترموپلاستیک الاستومرهای سنتزی می‌توان به TPE‌های مختلفی مانند TPS (SBS، SEBS)، TPU (Thermoplastic Polyurethane)، TPEE (Thermoplastic co-polyester) و COPA (Thermoplastic Polyamides) اشاره کرد. هر کدام از این انواع ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند که در ادامه بیشتر به آن‌ها پرداخته خواهد شد.

ترموپلاستیک الاستومرها به دلیل مزایای متعدد، از جمله فرآیندپذیری آسان، بازیافت‌پذیری و تطابق با نیازهای مختلف، جایگاه ویژه‌ای در صنایع مختلف پیدا کرده‌اند. با توجه به پیشرفت‌های چشمگیر در تولید این پلیمرها، ترموپلاستیک الاستومرها به انتخابی مناسب برای بسیاری از کاربردهای صنعتی و تجاری تبدیل شده‌اند.