عملکرد افزودنی های کمک فرایند، یا همان فلوئور پلیمرها، نقش کلیدی در بهبود فرآیند تولید فیلمهای پلیالفینی دارند. این افزودنیها با دوز مصرفی کم (400-1200 ppm) ابتدا به صورت مستربچ حاوی 2-5% فلوئور پلیمر تولید شده و سپس با نسبت مناسب به محصول اضافه میشوند. با این حال، حتی با انتخاب فلوئور پلیمر مناسب و تبدیل آن به مستربچ، ممکن است مشکلاتی در عملکرد افزودنیهای کمک فرایند بروز کند.
تأثیر برهمکنشها بر عملکرد افزودنیهای کمک فرایند
یکی از مهمترین چالشها در استفاده از مستربچهای کمک فرایند، برهمکنش فلوئور پلیمر با سایر افزودنیها است. این برهمکنشها میتوانند عملکرد افزودنی کمک فرایند را تحت تأثیر قرار دهند. بهویژه در تولید فیلمهای پلیالفینی که افزودنیهای متعددی مانند آنتیبلاک، آنتیاکسیدانت، پایدارکنندههای UV و استئاراتها مورد استفاده قرار میگیرند، اهمیت مدیریت برهمکنشها بیشتر میشود.
نقش آنتیبلاکها در کاهش عملکرد افزودنی کمک فرایند
فلوئور پلیمرها بیشترین برهمکنش را با افزودنیهای آنتیبلاک دارند. برای جلوگیری از کاهش عملکرد افزودنی کمک فرایند، باید به نکات زیر توجه شود:
- هر دو افزودنی به صورت مستربچ وارد شوند.
- ابتدا مستربچ کمک فرایند و پس از آن مستربچ آنتیبلاک اضافه شود.
- در صورت استفاده از پودر، باید افزودنیها از نواحی خوراکدهی مجزا وارد شوند.
تأثیر استئاراتها بر افزودنیهای کمک فرایند
وجود استئاراتها مانند کلسیم استئارات در فرمولاسیون فیلم تولیدی، عملکرد افزودنی کمک فرایند را تضعیف میکند. متأسفانه در این حالت راهحلی جز افزایش مقدار افزودنی کمک فرایند وجود ندارد.
عدم برهمکنش با آنتیاکسیدانتها و پایدارکنندههای UV
خوشبختانه افزودنیهای آنتیاکسیدانت و پایدارکنندههای اشعه فرابنفش (UV) برهمکنش منفی با افزودنیهای کمک فرایند ندارند. بنابراین استفاده از این افزودنیها در کنار فلوئور پلیمرها بدون نگرانی امکانپذیر است.