بدون شک، فیلمهای چند لایه پلیمری نقش بزرگی در صنعت بستهبندی ایفا کردهاند و توانستهاند اثربخشترین تغییرات را در بستهبندی مواد غذایی به وجود آورند. این فیلمها با ایجاد درجه آزادی بالا برای طراحان، نه تنها زمان ماندگاری مواد غذایی را افزایش میدهند بلکه زیبایی بصری بستهبندی را نیز بهبود میبخشند.
یکی از مهمترین کاربردهای این فیلمها در بستهبندی سوسیس و کالباس است که به دلیل الزامات خاص این مواد غذایی، از پوششهای پلیمری تک و چند لایه استفاده میشود.
پوششهای مصنوعی سوسیس و کالباس
فیلمهای پلیمری مورد استفاده برای بستهبندی سوسیس و کالباس به دو دسته تک لایه و چند لایه تقسیم میشوند. در حالی که فیلمهای تک لایه مانند پلی اتیلن و پلی آمیدها (PA 6، PA 6.66، PA 11، PA 12) کمتر مورد استفاده قرار میگیرند، پوششهای چند لایه جایگاه ویژهای در صنعت بستهبندی دارند.
پوششهای تک لایه
این پوششها عمدتاً در شرایط فریز شده استفاده میشوند و ضخامت بالایی (حدود 100 تا 200 میکرون) دارند. با این حال، استفاده از این پوششها به دلیل هزینه بالا و فرآیند تولید سخت، محدود است.
پوششهای چند لایه
پوششهای چند لایه با ضخامت 30 تا 60 میکرون تولید میشوند و به طور معمول پنج لایه هستند. با پیشرفت فناوری، ساختارهایی با هفت، نه، یازده و حتی پانزده لایه نیز تجاری شدهاند. این ساختارها به دلیل خواص همافزای لایههای مختلف، نیازهای بستهبندی سوسیس و کالباس را به طور کامل برآورده میکنند.
مهمترین پلیمرهای مورد استفاده در پوششهای چند لایه
- پلی اتیلن
- پلی پروپیلن
- پلی آمیدها (PA 6، 66، Amorphous PA)
- اتیلن وینیل الکل (EVOH)
- پلی وینیل دین کلراید (PVDC)
- آیونومرها (Ionomer)
هدف از استفاده از این ساختارها، ترکیب خواص لایهها برای بهبود نفوذناپذیری، استحکام مکانیکی و ماندگاری مواد غذایی است.
چسبهای بین لایهای (Tie Resin) در بستهبندی
چسبهای بین لایهای، که به عنوان Tie Resin شناخته میشوند، یکی از اجزای مهم در ساختارهای چند لایه هستند. این چسبها به ایجاد پیوند قوی بین لایهها کمک میکنند و عملکرد نهایی فیلمها را بهبود میبخشند.
در بخش بعدی، با روش تولید فیلمهای چند لایه پلیمری برای سوسیس و کالباس و سایر اجزای مورد استفاده در این پوششها بیشتر آشنا خواهیم شد.