حدود 500 سال پیش، کریستوفر کلمبوس پس از دومین سفر دریایی خود، یک توپ از جنس لاستیک طبیعی را از هندوستان با خود آورد. این آغاز ورود لاستیک‌ها به زندگی انسان بود. لاستیک طبیعی (Natural Rubber) که به آن کائوچو نیز گفته می‌شود، در کشورهایی مانند هند و تایلند از درختانی چون هوآ و فیکوس تولید می‌شود. این لاستیک به صورت شیرابه‌ای مشابه شیر گاو از تنه درختان جمع‌آوری شده و پس از فرآوری، به شکل لاتکس (Latex) برای کاربردهای متنوع آماده می‌شود.
لاتکس‌های سنتزی با استفاده از فرایند پلیمریزاسیون امولسیون تولید می‌شوند و در صنایع مختلف به کار گرفته می‌شوند. در ادامه به معرفی مهم‌ترین انواع لاتکس سنتزی می‌پردازیم:
انواع لاتکس‌های سنتزی و کاربردهای آنها
لاتکس NBR
لاتکس NBR که با درصدهای مختلف آکریلونیتریل تولید می‌شود، در کاربردهایی نظیر دستکش، تسمه، شلنگ، واشر و جداکننده‌های باتری استفاده می‌شود. این نوع از لاتکس سنتزی همچنین در تولید لوازم آرایشی و پوشش‌دهی پارچه نیز نقش پررنگی دارد.
لاتکس اکریلیکی
لاتکس‌های اکریلیکی مانند ACM در تولید لباس و پارچه به طور گسترده به کار می‌روند و به دلیل ویژگی‌های خاص خود در این صنعت بسیار محبوب هستند.
لاتکس SBR
این لاتکس سنتزی ارزان‌قیمت در صنایعی مانند مصالح ساختمانی، عایق‌سازی در برابر آب و افزایش مقاومت شیمیایی و مکانیکی بتن و سیمان استفاده می‌شود.
لاتکس CR
لاتکس کلروپرن (CR) که از لاستیک‌های مهندسی محسوب می‌شود، در صنعت چسب، نساجی و کاغذ کاربردهای متعددی دارد.
لاتکس پیریدین
Vinyl Pyridine Latex (VP Latex) که حاصل کوپلیمریزاسیون منومرهایی چون پیریدین است، در صنعت تایرسازی برای بهبود چسبندگی بین الیاف و کامپاند رابری به‌کار گرفته می‌شود.
لاتکس‌های سنتزی به دلیل ویژگی‌های خاص و کاربردهای متنوع، جایگاه مهمی در صنایع مختلف دارند. در آینده به معرفی لاتکس طبیعی و بررسی بیشتر این ماده مهم خواهیم پرداخت.
