پس از معرفی مکانیسم‌های عملکرد افزودنی‌های Flame Retardant و اهمیت استفاده از آن‌ها در کاربردهای حساس و در معرض حرارت و شعله در قسمت قبلی (دنیای پلاستیک‌های مقاوم در برابر شعله)، در این بخش به معرفی ماهیت شیمیایی این افزودنی‌ها خواهیم پرداخت.
انواع افزودنی‌های مقاوم در برابر شعله
مهم‌ترین افزودنی‌های Flame Retardant مورد استفاده در پلاستیک‌ها شامل موارد زیر است:
- افزودنی‌های پایه هالوژن (گروه‌های برومینه و کلورینه)
- افزودنی‌های پایه فسفور
- ملامین‌ها
- هیدروکسیدهای فلزی
- افزودنی‌های پایه سیلیکون
- افزودنی‌های پایه فسفیت
خواص و عملکرد افزودنی‌های مقاوم در برابر شعله
- افزودنی‌های پایه هالوژن
این گروه به دلیل عدم تاثیر منفی بر خواص مکانیکی قطعات و عملکرد عالی در مهار شعله، بسیار پرکاربرد هستند. اما به دلیل تولید گازهای سمی در حین اشتعال، محدودیت‌هایی در برخی کاربردها دارند. از جمله ترکیبات این گروه می‌توان به پارافین‌های کلره و آلکیل فسفات هالوژن‌ها اشاره کرد. - افزودنی‌های پایه فسفور
این گروه در ترموپلاستیک‌های مهندسی نتایج بسیار خوبی در افزایش مقاومت به شعله نشان می‌دهند و خواص ماده پایه را نیز حفظ می‌کنند. همچنین، آلوتروپ خاص فسفور (فسفور قرمز) برای پلاستیک‌هایی با دمای فرآیندی بالا مانند 300°C کاربرد دارد.
ملامین‌ها و هیدروکسیدهای فلزی: نسل‌های جدیدتر
- ملامین‌ها
این گروه با قیمت مناسب و سمیت پایین، به سرعت محبوبیت یافته‌اند. ملامین خالص یا مشتقات آن مانند اسید بوریک در انواع ترموپلاستیک‌ها و رزین‌ها استفاده می‌شوند. - هیدروکسیدهای فلزی
به دلیل محدودیت‌های افزودنی‌های هالوژنه، این گروه جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده‌اند. از جمله معروف‌ترین انواع آن، آلومینیوم تری‌هیدروکساید و منیزیم دی‌هیدروکساید است که در پلی‌الفین‌ها و PVC کاربرد دارند.
افزودنی‌های پایه سیلیکون
این گروه به خصوص در مقاوم‌سازی پوشش‌ها کاربرد دارند و در پلاستیک‌هایی مانند PS، PC و ABS بهترین عملکرد را نشان می‌دهند.
معیارهای انتخاب افزودنی مقاوم در برابر شعله
در بخش پایانی، معیارهای انتخاب بهترین افزودنی مقاوم در برابر شعله (Flame Retardant) برای کاربردهای مختلف بررسی خواهد شد.
