پلیمرهای هادی حرارت به عنوان یکی از دستاوردهای نوین صنعت پلیمر، تحولی بزرگ در کاربرد این مواد ایجاد کرده‌اند. در گذشته، مزیت اصلی پلیمرها عایق بودن آن‌ها در برابر الکتریسیته و حرارت به شمار می‌رفت. این خاصیت در کنار سبکی و انعطاف‌پذیری، استفاده گسترده‌ای از پلیمرها در تولید روکش سیم و کابل، عایق‌کاری ساختمان و بسیاری موارد دیگر را به همراه داشت.

با این حال، توسعه صنایع پیشرفته و نیاز به مواد اولیه با کارایی بالاتر، منجر به معرفی کامپاندهای هادی حرارت شد. این ترکیبات نوآورانه در صنایع مختلفی مانند تولید قطعات خودروهای برقی، صنعت برق و الکترونیک و همچنین در ساخت لامپ‌های LED جدید کاربرد دارند.

افزودنی‌های موثر در کامپاندهای هادی حرارت

با افزودن موادی مانند Boron Nitride و گرافیت به پلیمرها، هدایت حرارتی این مواد به طرز چشمگیری افزایش می‌یابد. انتخاب افزودنی‌های مناسب، تعیین درصد دقیق برای دستیابی به هدایت حرارتی مطلوب و توجه به نوع پلیمر پایه از نکات کلیدی در تولید پلیمرهای رسانای حرارت است. پلی آمید و پلی پروپیلن از جمله پلیمرهای پرکاربرد در این زمینه هستند که برای تولید قطعات خودرو و لوازم الکترونیکی مانند لامپ‌های LED استفاده می‌شوند.

چالش‌های تولید پلیمرهای هادی حرارت

در برخی کاربردها که نیاز به هدایت حرارتی بالا دارند، ممکن است درصد بالایی از افزودنی‌ها (بین 50 تا 70 درصد) به پلیمر افزوده شود. این موضوع می‌تواند ویسکوزیته کامپاند نهایی را تحت تأثیر قرار دهد و بر تولید قطعات تأثیرگذار باشد. همچنین هندسه قطعه نهایی، خواص مکانیکی آن و نیاز به مقاومت در برابر شعله (Flame Retardancy) از دیگر مواردی است که باید مدنظر قرار گیرد.