یکی از مهم‌ترین نیروهای محرکه پیشرفت در هر صنعتی، کشش بازار تقاضا است. با تغییر سبک زندگی و افزایش تمایل به کالاهای مدرن و باکیفیت، نیاز به بسته‌بندی مناسب در صنایع غذایی بیش از پیش احساس می‌شود. امروزه، خانواده‌ها نسبت به سلامت مواد غذایی حساس‌تر شده‌اند و انتخاب محصولات غذایی با بسته‌بندی‌های ایمن و بهداشتی در اولویت قرار گرفته است.
این عوامل، همراه با توجه به رژیم‌های غذایی خاص و امنیت غذایی، باعث شده است که صنایع غذایی به یکی از پیشرفته‌ترین بخش‌های صنعتی تبدیل شوند. در این میان، چسب بین لایه‌ای (Tielayer Adhesive) نقشی اساسی در بهبود تکنولوژی بسته‌بندی و حفظ ارزش غذایی ایفا می‌کند.
نقش بسته‌بندی در حفظ ارزش غذایی
حفظ ارزش غذایی و بهداشت یک محصول مستقیماً به بسته‌بندی مناسب و حمل‌ونقل اصولی آن وابسته است. استفاده از پلیمرها در بسته‌بندی به دلیل خواص مکانیکی و قابلیت تنظیم عبورپذیری، امکانات گسترده‌ای برای طراحی بسته‌بندی بهینه فراهم کرده است.
پلیمرهای مورد استفاده در بسته‌بندی صنایع غذایی در سه گروه اصلی دسته‌بندی می‌شوند:
- پلیمرهای توده بسته‌بندی (Bulk Layer): مانند انواع پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن برای کنترل هزینه.
- پلیمرهای سدگر (Barrier Layer): مانند پلی‌آمید و EVOH برای ممانعت از نفوذ هوا و رطوبت.
- پلیمرهای دوخت‌پذیر (Sealant Layer): مانند پلی‌اتیلن‌های خاص برای بسته‌بندی‌های محکم.
چسب بین لایه‌ای (Tielayer Adhesive) در ساختار چندلایه
برای ایجاد ساختارهای چندلایه (Multilayer Packaging) که ترکیبی از سه گروه پلیمر است، از چسب‌های بین لایه‌ای (Tielayer Adhesive) استفاده می‌شود. این چسب‌ها تضمین‌کننده اتصال لایه‌ها و عملکرد نهایی بسته‌بندی هستند.
Tielayer Adhesive به دلیل تطبیق‌پذیری بالا و قابلیت ترکیب با انواع پلیمرها، بر پایه موادی مانند PE، PP و EVA تولید می‌شود. همچنین، با افزودن گروه‌های فعال مانند مالئیک یا اکریلیک به ساختار آن، خاصیت چسبندگی بهبود می‌یابد.
انتخاب مناسب چسب بین لایه‌ای
انتخاب چسب بین لایه‌ای به عواملی مانند فرایند تولید، نوع پلیمرهای مورد استفاده در لایه‌ها و خواص مکانیکی مورد نیاز بسته‌بندی بستگی دارد. چسب‌های پایه PE به دلیل فرآیندپذیری و قیمت مقرون‌به‌صرفه، کاربرد گسترده‌ای در صنایع بسته‌بندی دارند.
